หญ้าดอกขาว

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Vernonia cinerea (L.) Less.

วงศ์ : ASTERACEAE – COMPOSITAE

ชื่อสมุนไพร (สามัญ) : หญ้าดอกขาว Ash-coloured fleabane, Ash-coloured ironweed, Little ironweed,  Purple fleabane

ชื่อสมุนไพร (พื้นเมือง) :

ชื่อสมุนไพร(ชื่ออื่น ๆ) : หญ้าละออง , หญ้าหมอน้อย (ภาคกลาง,กรุงเทพฯ) , หญ้าสามวัน (ภาคเหนือ,เชียงใหม่),ถั่วแฮะดิน,ฝรั่งโคก(เลย) , หนาดหนา (ชัยภูมิ),เสือสามขา (ตราด) ,ก้านธูป (จันทบุรี) , หญ้าหนวดแป้ง , ฉัตรพระอินทร์,หญ้าเนียมช้าง, ม่านสวรรค์ (ทั่วไป),เซียหั่งเช่า (จีนแต้จิ๋ว) , ซางห่างฉ่าง (จีนกลาง)

 ลักษณะพืช : ไม้ล้มลุกขนาดเล็ก มีอายุได้ประมาณ 1-5 ปี มีความสูงของต้นประมาณ 15-80 เซนติเมตร

พื้นที่ที่พบ : มีถิ่นกำเนิด ในเขตร้อนที่พบได้ทั่วไปในประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รวมถึงเขตร้อนต่าง ๆ ของโลก

การขยายพันธุ์ : ขยายพันธุ์ได้โดยการใช้เมล็ด

ประโยชน์ทางสมุนไพรและ วิธีการใช้ประโยชน์ (เช่น ต้ม บด) : ทั้ง 5 (ราก ลำต้น ใบ ดอก ผล) รักษาไข้หวัด (มีไข้ ไอ ซึม) ใช้ต้นสด 2 ต้น ต้มกับน้ำ 1 ถ้วย นาน 10-15 นาที กินวันละ 3 เวลาก่อนอาหาร แก้ฝี ใช้ต้นสดตำพอกบริเวณที่เป็น  แก้ฟกช้ำ

ข้อเสียหรือผลกระทบข้างเคียง :   –

หมายเหตุ : 

แหล่งข้อมูลอ้างอิง : คุณวัชรี ชัยชมภู